Dobrowolne poddanie się odpowiedzialności karnej

Wyrok
Sądu Najwyższego – Izba Karna
z dnia 18 kwietnia 2013 r.
II KK 98/13

Teza

Sąd rozstrzygając w przedmiocie złożonego w trybie art. 387 KPK wniosku oskarżonego o wydanie wyroku skazującego i wymierzenie mu określonej kary lub środka karnego bez przeprowadzenia postępowania dowodowego, jest przede wszystkim zobowiązany sprawdzić zaistnienie in concreto wszystkich warunków dopuszczalności tego rodzaju dobrowolnego poddania się odpowiedzialności karnej, które tenże przepis w § 1 i § 2 określa. Czyniąc to, musi zatem także rozważyć, czy zgłoszone w tym wniosku propozycje dotyczące wymiaru kary są zgodne z zasadami jej wymiaru określonymi przepisami Kodeksu karnego. W sytuacji, gdy zgłoszony przez oskarżonego, w tym trybie, wniosek tychże unormowań materialno-prawnych nie respektuje, to niewątpliwą powinnością sądu jest albo uzależnienie uwzględniania wniosku od dokonania w nim stosownej zmiany (art. 387 § 3 KPK), albo też rozpoznanie w dalszym ciągu sprawy na zasadach ogólnych.

Źródło: Legalis